Adam Małysz - sylwetka Wielkiego Mistrza

Po zakończeniu mistrzostw świata w Oslo najlepszy polski skoczek narciarski Adam Małysz ogłosił zakończenie przygody ze sportem. Owa informacja była niezwykłym zaskoczeniem dla milionów fanów popularnego „Orła z Wisły”. Ostatnie skoki naszego Wielkiego Mistrza będziemy mogli podziwiać 26 marca podczas pokazowych zawodów w Zakopanem.
„Obecny sezon jest ostatnim w mojej sportowej karierze. Pragnę podziękować wszystkim tym, którzy przez wiele lat mnie wspierali. To właśnie dzięki nim miałem siłę na dalszą rywalizację. Przyszedł czas na to, by poświęcić więcej czasu najbliższym” – powiedział Małysz. „Z myślą o odstawieniu nart na półkę nosiłem się od igrzysk olimpijskich w Vancouver. Nie przekazywałem tej informacji nikomu, by móc w spokoju pracować nad formą. Podjąłem jednak teraz już ostateczną decyzję. 26 marca po raz ostatni będzie można mnie zobaczyć na skoczni” – dodał.

O istnieniu „Orła z Wisły” po raz pierwszy dowiedzieliśmy się przed siedemnastoma laty. Wtedy siedemnastoletni Małysz zdobył tytuł Mistrza Polski seniorów w zmaganiach na Średniej i wicemistrzostwo na Wielkiej Krokwi w Zakopanem. Polak zdołał również wywalczyć tytuł wicemistrzowski w kategorii juniorów w kombinacji norweskiej. Później jednak obwieścił, iż zamierza rywalizować tylko i wyłącznie w skokach narciarskich. Małysz dał się poznać światu w sezonie 1994/95. Wtedy to, Polak zaliczył swój pierwszy wyjazd na Turniej Czterech Skoczni. W zawodach w Innsbrucku zdołał uplasować się na 17. lokacie.
W 1996 roku „Orzeł z Wisły” otworzył nowy rozdział w historii polskich sportów zimowych. Małysz w świetnym stylu wywalczył drugie miejsce w zawodach Pucharu Świata w Iron Mountain, a kolejno powtórzył ten wynik w Falun. Trzecie miejsce w zmaganiach w Lahti przypieczętowały dotychczasowy wysiłek włożony w treningi. W późniejszym czasie Polak triumfował w Holmenkollen i ostatecznie zajął siódme miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Mimo wielkich sukcesów Adam Małysz daleki był od daleki był od gwiazdorstwa i poklasku. W wywiadach telewizyjnych był niezwykle skromny i ciągle powtarzał, iż musi jeszcze wiele trenować, by wspiąć się na sam szczyt. Taka postawa skoczka zyskała mu ogromny szacunek i sympatię fanów, którzy zaczęli towarzyszyć mu w czasie rywalizacji w różnych miejscach świata. Rok później Wiślak stanął na ślubnym kobiercu z Izabelą Polok. Od tamtej chwili musiał poświęcać wiele czasu małżonce, a kiedy na świat przyszła ich córka, sportowa rywalizacja została odstawiona na boczny tor. Wyniki nie były zadowalające, a forma skoczka była daleka od oczekiwań.
Niezwykła przemiana w karierze Małysza nastąpiła w momencie, gdy jego trenerem został Apoloniusz Tajner. Wraz z przybyciem nowego szkoleniowca „Orzeł z Wisły” rozpoczął błyskawiczny marsz w górę. W sezonie 2000/2001 najlepszy polski skoczek święcił triumf w Turnieju Czterech Skoczni, a następnie wywalczył złoty i srebrny medal w mistrzostwach świata. Ponadto dzięki doskonałej formie zajął pierwszą lokatę w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata.

Skoki narciarskie zyskiwały w Polsce ogromną popularność. Fani zaczęli masowo odwiedzać Wisłę – rodzinne miasto Małysza, a w sklepach pojawiły się setki gadżetów z podobizną wielkiego mistrza. Wszyscy z niecierpliwością oczekiwali na jego popis na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City. Adam Małysz zaprezentował się świetnie i zdobył srebrny i brązowy medal rywalizacji. Najlepszy okazał się wtedy Szwajcar - Simon Ammann.
Początek sezonu 2002/2003 był niezbyt udany dla Małysza. Słabą inaugurację „Orzeł z Wisły” powetował sobie w mistrzostwach świata w Predazzo, gdzie zdobył dwa złote medale.

Po świetnych występach przyszedł kryzys formy Małysza. Trudno było mu rywalizować z najlepszymi, a sukcesy były marne. Polak tylko czterokrotnie zdołał stanąć na podium zawodów w sezonie 2003/2004. W klasyfikacji generalnej zajął 12. miejsce.
Adam Małysz potrzebował jak najszybszej zmiany, by po raz kolejny rozpocząć wędrówkę na szczyt. Z pomocą przyszedł mu wtedy Hannu Lepistoe. Zajęcia z nowym szkoleniowcem przywróciły Polakowi radość ze skakania, a wraz z nią pojawiły się kolejne sukcesy. W sezonie 2006/2007 „Orzeł z Wisły” wywalczył złoty krążek mistrzostw świata i wzbogacił swoje konto o czwartą Kryształową Kulę. Pod opieką Fina Małysz zdobył również dwa srebrne medale igrzysk olimpijskich w Vancouver.
„Orzeł z Wisły” w dalszym ciągu współpracuje z Lepistoe i w dalszym ciągu jest zawodnikiem, dzięki któremu Polacy z zapartym tchem podziwiają zmagania skoczków. W obecnym sezonie Małysz po raz pierwszy od czterech lat zwyciężył w zawodach Pucharu Świata w Zakopanem. Ostatnio zaś, w mistrzostwach świata w Oslo Polak osiągnął kolejny sukces i zdobył brązowy medal na skoczni w Vikersund.
Trudno wyobrazić sobie skoki narciarskie bez Adama Małysza. W końcu przez tyle lat głównie dla jego popisów czujnie śledziliśmy zmagania największych zawodników. Nie ma jednak wątpliwości, iż dzięki triumfom „Orła z Wisły” przeżyliśmy wiele wspaniałych i niezapomnianych chwil. Legenda Adama Małysza będzie z pewnością trwać wiecznie.